Utrzymanie zdrowych i satysfakcjonujących relacji może być nierzadko dla nas wyzwaniem.

Często staramy się sprostać oczekiwaniom innych, niezależnie od kosztów dla swojego własnego dobrostanu. Tak bardzo chcemy, żeby inni komfortowo się czuli.

Stawianie dobra innych przed własnym.

Wrażliwość i empatia mogą skłaniać nas do poświęcania wiele czasu, uwagi i energii na relacje, które nie przynoszą obopólnej satysfakcji.

Czy warto inwestować czas i energię w osoby, które nie są gotowe nas kochać i akceptować nas takimi, jakimi jesteśmy, dla których wciąż jesteśmy niewystarczający?

1. Pierwsze przykazanie dla nas brzmi bowiem: pozwól odejść ludziom, którzy nie są gotowi Cię kochać.

Aby móc rozwijać się i chronić swoje zdrowie psychiczne oraz emocjonalne, potrzebujemy nauczyć się, by nie zabiegać nieustannie o ludzi, którzy nie są gotowi kochać i doceniać nas, takimi jacy jesteśmy.

Jest to niezwykle trudne zadanie, ale jednocześnie najważniejsze i kluczowe do uzyskania i utrzymania własnego dobrostanu.

Nie bój się pozwolić odejść tym, którzy nie są gotowi Cię kochać.

Nie jesteś dla wszystkich, tak samo jak nie wszyscy są dla Ciebie i to jest w porządku!

Przestańmy prowadzić trudne rozmowy.
Jeśli napotykamy opór, brak zaangażowania czy nawet szkodliwe zachowania, najlepszym rozwiązaniem jest odpuścić i skoncentrować się na sobie.

Zdrowy dystans do opinii innych nie zaszkodzi!

Każdy odpowiada za siebie. Nie jesteśmy odpowiedzialni za ratowanie innych.

Naszym zadaniem nie jest istnieć dla innych i oddawać im nasze życie.

Nie jesteśmy odpowiedzialni za przekonanie innych ludzi do zmiany, zwłaszcza jeśli nie są zainteresowani. Daremne tu będą próby pomocy w zrozumieniu różnych zagadnień, objaśnianie naszego punktu widzenia, tłumaczenie go. Nie marnujemy czasu na beznadziejne próby.

Jeśli czujemy się wykluczani, wyśmiewani, obrażani lub ignorowani przez ludzi, którym poświęcamy swój czas i energię, nie robimy sobie przysługi, oferując takim osobą więcej ze swojego życia i obecności.

Nie tolerujemy ani nie usprawiedliwiamy krzywdzących zachowań innych ludzi.

Jeśli wydaje nam się, że tracimy energię czy ogólną motywację, warto skierować je w inne, bardziej wartościowe dla nas relacje.

Mamy obowiązek zadbać o siebie.
Gdy mamy własne zasoby, możemy wymienić się nimi czy ofiarować je drugim.

Decyzja o odejściu od toksycznych dla nas relacji może otworzyć drogę do miłości, uznania, szczęścia i ochrony, na które zasługujemy.

2. Drugie przykazanie: To, komu poświęcamy naszą energię i obecność, definiuje nasze istnienie.

Inwestujemy energię w relacje, które nam dają radość i wzajemność.

Samodzielne decydowanie o tym, kto ma dostęp do naszego życia, stworzy bezpieczną przystań, w której tylko kompatybilni ludzie mają miejsce.

Zasługujemy na towarzystwo osób, które nas szanują, akceptują i doceniają.

Zasługujemy na prawdziwe przyjaźnie, zobowiązania i miłość ze zdrowymi, chętnymi do rozwoju ludźmi.

Uznaj fakt, że zasługujesz!

Twoja wrażliwość i empatia są cennymi cechami, które zasługują na docenienie i pozytywny odbiór przez innych.

Niech Twoje życie będzie pełne wartościowych relacji i miłości, które Cię podnoszą i inspirują.

Z wdzięcznością

Anna & Ewa